1 september, het ideale moment voor een gezellige coffeebreak met journaliste en schrijfster Rien de Mey. Omwille van haar nieuwe boek ‘Het is een fase’. Omdat we haar stiekem altijd al een Über Stylish Lady vinden. En wat is er leuker dan een fotoshoot op 1 september met twee schattige Mini’s erbij (dressed by Goldfish, uiteraard). Gotta love our #LILYLOVERS!

“Ik ben Rien, 33 jaar. In geheel willekeurige volgorde ben ik a) mama van Matilda (3) en Waldo (1,5) b) samen met Rob en c) freelance lifestylejournalist (voor o.a. Het Nieuwsblad en Knack Weekend) en copywriter. Afkomstig uit Vilvoorde, maar overgewaaid naar Mechelen, waar ik al zes jaar lang wilde plannen smeed om het huis tot in de puntjes te Pinterest-proofen, maar vooralsnog te weinig tijd vind om overal plinten te installeren. Ook: nogal een levensgenieter, absoluut geen talent voor sport en never not writing. In november verschijnt mijn eerste boek: ‘Het is een fase. Een praktische lifestylegids voor het eerste jaar als mama”

“EIGENLIJK BEN IK JOURNALISTE GONE MAMA GONE WRITER”

"Het boek ‘Het is een fase’ - baby nummer drie, dus - kwam er door baby nummer twee: Waldo. Tijdens mijn zwangerschapsrust (die uiteraard helemaal niet zo rustig was :)) was ik het noorden wat kwijt. Veel hormonen, een veranderd lichaam, weinig slaap: zelfs toen ik het voor de tweede keer deed, vond ik het toch weer een heel magische, maar ook pittige periode, die maanden na de bevalling. Tijdens de nachtvoedingen scrolde ik mezelf een ongeluk op het internet: ik ging op zoek naar de mooiste ‘post partum outfits’, naar de beste concealer om mijn donkere kringen te camoufleren, maar ook naar tips om beter te powernappen of naar snelle gerechten die ik met één hand zou kunnen klaarmaken én opeten. Toen dacht ik: jeetje, het zou wel een pàk handiger zijn als ik al deze info gewoon op één plek zou kunnen lezen. In een boek, bijvoorbeeld. Ik vond bibliotheken vol over zwangerschappen, bevallen, opvoeden of baby’s. Maar wat met de mama, tijdens dat eerste jaar na de baby? Een boek met handige, praktische tips over grote en kleine besognes, zoals mode, huidverzorging, maar ook post partum feels en het vinden van een nieuwe balans in je veranderde leven? Dat boek bleek helemaal niet te bestaan. Dus ben ik met het idee naar Uitgeverij Lannoo gestapt. Et voilà. Ik ben op bezoek gegaan bij maar liefst 24 experten, die elk hun beste tips geven voor nieuwe mama’s. De gynaecoloog, de vroedvrouw, maar ook de psycholoog, body image expert, relatietherapeut, seksuoloog, voedings- en bewegingsdeskundige, loopbaancoach, stylist, kapper, visagist, opruimcoach … - er zit zelfs een fotograaf in die je uitlegt hoe je de leukste foto’s van je baby maakt. Of een vlekken-experte die vertelt hoe je het resultaat van luierexplosies weer uit dat mooie rompertje krijgt. Het idee was: een antwoord zoeken op alle vragen die een mama zich tijdens dat eerste jaar zou kunnen stellen. En ook: herkenbaarheid bieden. Daarom komen er in het boek ook heel veel mama’s aan het woord –

ook zij geven tips of vertellen eerlijk hoe het voor hun was, tijdens dat eerste jaar na de baby.”

“MIJN HUIDIGE FASE? INSERT: EMOJI MET HET ZWEETPARELTJE.”

“In het boek gaat die ‘fase’ over de prille babytijd en het eerste jaar. Maar collega-mommies weten natuurlijk dat er daarna nog een fase aanbreekt. En dan nog zevenendertig of zo. Matilda is drie, waardoor ik plots haarfijn begrijp wat er met de term ‘threenager’ wordt bedoeld. Insert: emoji met het zweetpareltje, haha. Waldo is bijna anderhalf. Die fase zou ik ‘de heerlijke stilte voor de storm’ noemen: momenteel lust hij nog quinoa, zwarte olijven en broccoli en staat het woord ‘neen’ nog heel even niet in zijn woordenboek. Enjoying it while it lasts, dus. En voor mezelf: de let-it-go-fase. Niet alleen omdat ik die Disney-song hier dagelijks een paar keer moet draaien voor de oudste. Maar toch ook omdat ik eindelijk wat meer leer los te laten. Ik ben nogal een hardcore perfectionist, en mijn kinderen slagen erin om me dat af te leren. Met twee kleine chaosfactoren in huis kan ik, uit pure noodzaak, steeds gemakkelijker denken: de woonkamer is permanent een ontplofte rommelzone, de snoeten zijn niet altijd gepoetst en de voedingsdriehoek wordt met regelmaat van de klok genegeerd. Maar: ze zijn wél gelukkig.”

WARDROBE CRISISSEN EN SOEPJURKEN

“Ik ben geen modemeisje op de manier dat ik een trendsetter ben, helemaal niet. Maar mode is wel heel belangrijk voor me. Net zoals ik me beter in mijn vel voel mét dan zonder mascara: zit mijn outfit goed, dan heb ik het gevoel dat ik de wereld aankan. Na mijn bevallingen vond ik dat gevoel niet meer terug in mijn kleerkast. Mijn lichaam zag er anders uit, mijn oude kleren waren te klein en ik was mijn stijl kwijt. Ik droeg losse, zwarte jurken. Maar blij werd ik daar niet van. Ik vond dat best wel een heftige struggle. Vandaar dat er dus ook modetips – van onder andere jullie geweldige Kelli! – in het boek staan: welke kleren zijn handig als je borstvoeding geeft, welke pasvormen zijn lief voor je herstellende lichaam na de bevalling, welke items kun je gerust in een maatje groter kopen (en later nog blijven dragen), hoe vind je je stijl opnieuw uit, als je moderadar het even laat afweten? Op die vragen zocht ik een antwoord. Omdat ik denk dat ik misschien niet de enige ben met dat soort wardrobe crisissen, na de baby.”

OVER ELASTISCHE WAISTBANDS EN HUISPAKJES

“Als ik niet op de baan ben voor interviews, werk ik van thuis uit en dat doe ik niet in jeans, maar in een mooi, comfy huispakje. Elastische waist bands lijken me één van de beste voordelen van het freelancerleven. Maar: Matilda ophalen aan de schoolpoort en Waldo in de opvang, dat is mijn incentive om me op te maken en me, aan het eind van mijn werkdag ook ‘echt’ aan te kleden, in normale-mensen-kleren. Veel tijd tussen mijn laptop dichtklappen en op de fiets kruipen, zit er niet. Dus ik val altijd terug op mijn klassiekers: een mooie maxi dress (meteen aangekleed van kop tot teen. Wel uitkijken dat ze niet tussen de spaken van mijn fiets wappert) of een mom jeans met een leuke top. Tijdens de wintermaanden: een geklede, lange jas met een mooie sjaal. De ultieme cover-up!”.

LILY x GOLDFISH

“Zoals ik mode voor mezelf een stuk van mijn persoonlijkheid vind, is dat voor mijn kinderen ook zo. Stop guitige Waldo in een hemdje met een debardeur en het is Waldo niet. En een brave poppenjurk past niet bij de eigenzinnige Matilda. Bij Goldfish vind ik altijd dié stukken die wel perfect bij mijn kinderen blijken te passen. Ook niet onbelangrijk: Waldo is nog te klein, maar ik vind het leuk voor Matilda dat ze bij Goldfish zelf haar kleren kan uitzoeken en haar stijl kan ontdekken. En voor mezelf vind ik het dan weer enorm geruststellend dat ze dan alvast niet loco kan gaan op glitterende eenhoorn T-shirts.”

“1 SEPTEMBER IS VOOR MIJ… DE STIEKEME, OFFICIEUZE MOEDERDAG!”

“De stiekeme, officieuze moederdag! Of toch de versie waarop we samen met andere moeders een glas wijn heffen en klinken op het einde van een mooie vakantie, maar toch ook wel op de terugkeer van de structuur en op het einde van kampjes en opvang zoeken. Ik hou ook vast aan de 1-september-traditie die we vroeger thuis hadden: de eerste schooldag = naar school in een nieuwe outfit. Daar keek ik zelf als kind altijd erg naar uit. Matilda’s jurk hangt al klaar.”

HIT REFRESH

"Het is hoog tijd om het vakantiemotto ‘aperitiefhapjes zijn ook avondeten’ weer eens af te zweren. Andere goede voornemens: Matilda’s tut eindelijk in de tuttenboom krijgen, wat vaker om vier uur aan de schoolpoort staan en elke middag een half uurtje gaan wandelen. Dat is een tip die ik kreeg van àlle psychologen die ik interviewde voor het boek: daglicht boost je happy hormonen en het slorpt als het ware je stress op. Met een heleboel deadlines en een spannende book launch voor de deur kan ik dat wel gebruiken.“

WANT WE ZIJN HET WAARD...

“Ik heb geprobeerd om het boek te schrijven dat ik zélf had willen lezen na mijn bevallingen (en dat ik al mijn vriendinnen cadeau zou willen doen wanneer ze een baby krijgen), maar ik hoop natuurlijk dat ook andere nieuwe mama’s die even op zoek zijn in hun nieuwe leven, er een heleboel leuke tips en handvatten in vinden. Dat het boek hen echt kan helpen. Van zodra de baby er is, draait het vooral… om de baby. Met ‘Het is een fase’ wilde ik een boek maken dat niet over opvoeden gaat, of over de verzorging van het kindje, maar echt over de mama zelf. En die mama is ook een vrouw, een vriendin, een dochter en een collega.”